نقاط مشترک بین خبرنگاری و یوایکس رایتینگ

اشارۀ سردبیر: مسیرِ روزنامه‌نگاری تا یوایکس رایتینگ مسیری‌ست که به‌مرور به یک مسیر پرتردد در ایران تبدیل خواهد شد. مهارتِ نویسندگی، پایه‌ای‌ترین مهارتی‌ست هر تجربه‌نویس باید داشته باشد. به همین دلیل است که نویسندگان و روزنامه‌نگاران بیش از دیگران در آستانۀ ورود به حرفۀ یو ایکس رایتینگ قرار دارند. در این مسیر، مرور تجربۀ دیگران می‌تواند درس‌آموز و مفید باشد. در ادامه یادداشتی از Kevin Pichinte را خواهید خواند که به نقاط مشترک خبرنگاری و یوایکس رایتینگ پرداخته است.

آهنگ‌هایی یک‌سان با ریتمی متفاوت! حتماً مقالات زیادی دربارۀ نویسنده‌هایی خوانده‌اید که از حیطۀ خبرنگاری، نویسندگی فنی یا غیره وارد حوزه یو ایکس رایتینگ می‌شوند.

خب، من فرصت همکاری با شبکه‌های بزرگ خبری مانند NBC، Telmundo و ABC را داشته‌ام و کارهای مختلف اعم از نویسندگی برای اخبار، پلتفرم‌های دیجیتال و غیره انجام داده‌ام.

تمام این تجربیات از من یک نویسنده تجربه کاربر ساخته و هدف من هم دقیقاً همین است.

خبرهای داغ

آیا به داستان، فیلم و موسیقی علاقه دارید؟ من به این حوزه‌ها بسیار علاقه‌مندم. از بچگی جلوی دوربین ادای خبرنگار جنگ را درمی‌آوردم. همۀ حرف‌های پیتر جنینگز را تکرار می‌کردم. تبدیل شدن به خبرنگار پخش زنده شغل رؤیایی‌ام بود.

اما هدفم از ورود به تلویزیون، دیده شدن نبود. می‌خواستم آگاهی افراد جامعه را بالا ببرم و به آن‌ها قدرت بدهم تا برای تغییر شرایط تلاش کنند. پس هر بار که فرصت خبررسانی به من داده می‌شد، فوراً حاضر می‌شدم و دربارۀ اخباری از قبیل اعتراضات در مرکز شهر لوس آنجلس یا سرمربی جدید تیم لاکراس مطلب می‌نوشتم.

از نوشتن برای روزنامۀ مدرسه تا ورود به لیگ‌های بزرگ

قبل از ورود به دبیرستان  Daniel Pearl Magnet (که خوراک خبرنگاری و ارتباطات بود) سه دبیرستان مختلف عوض کردم.

مادرم را قانع کردم تا مرا در این دبیرستان ثبت‌نام کند و باقی ماجرا هم که قابل حدس است: برای روزنامۀ مدرسه اخبار می‌نوشتم، تحقیق می‌کردم، با هیئت مدیره و دانش­آموزان مصاحبه می‌کردم، روی فیلم صدا می‌گذاشتم و خلاصه تمام اصول خبرنگاری را رعایت می‌کردم. انجام این کارها برایم جالب بود.

حالا کمی جلوتر برویم و برسیم به UCSD که در آنجا برای مطبوعات و سایر نمایندگی‌ها مطلب می‌نوشتم. حتی برنامۀ رادیویی خودم را راه انداختم. اما سرگرمی واقعی از وقتی شروع شد که وارد رقابت‌های NBC7 و TLMD 20 در سن دیگو شدم. به هر حال، رقابت بزرگی بود.

برای برنامه‌های خبری و پلتفرم‌های دیجیتال شبکه مطلب می‌نوشتم، با گزارشگرها به میدان می‌رفتم و راه و چاه کار را یاد گرفتم.

آسان نبود. اگر در نظام تحصیلی قدیم که هر سال تحصیلی چهار ترم داشت درس خوانده باشید، متوجه منظورم می‌شوید. سه شغل مختلف داشتم و در جای دیگر به عنوان کارآموز مشغول بودم. گاهی حتی بدون خواب کافی در شبکه حاضر می‌شدم.

کار عاقلا‌نه‌ای نبود چون عملکردم پایین می‌آمد ولی چارۀ دیگری نداشتم.

گذر از خبرنگاری به سمت نویسندگی تجربه کاربر

سال آخر تحصیل به فکر انگیزه‌های شغلی خودم افتادم. به این فکر کردم آیا خبرنگاری با اهداف بلندمدت من همخوانی دارد؟

چون ساعت کاری این شغل خسته‌کننده است، فرصت‌های شغلی زیادی وجود ندارد و حقوقش هم، حداقل طی چند سال اول یا در آیندۀ نزدیک، بالا نیست. به علاوه، تقاضا در این بازار معلوم نیست.

حتی یک خبرنگار مشهور و محترم به من گفت: «دلم به حال خبرنگارهای جوان می‌سوزد. چون باید بیشتر کار کنند درحالی‌که حقوقشان از همه کمتر است.» و حرفش کاملاً درست است!

اشتباه نکنید: شغل هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده‌ای است. من هم جوانم و از عهده‌اش برمی‌آیم اما وقتی سنم بالا رفت، بچه‌دار شدم و خرجم زیاد شد چه؟ آیا خبرنگاری شغلی است که دلم بخواهد یا بتوانم آن را ادامه دهم؟ پاسخم منفی است!

خبر بدی بود اما می‌دانستم که به غیر از بازاریابی، روابط عمومی یا مشاغلی از این قبیل، کاری وجود دارد که برای من جالب و هیجان‌انگیز باشد. اینجا بود که اشتراک‌های خبرنگاری و یوایکس رایتینگ روشن شد.

تجربه‌نویسی دقیقا همان چیزی بود که به آن احتیاج داشتم

اینجا بود که با نویسندگی متن تجربه کاربر آشنا شدم. آن زمان یک هم‌اتاقی داشتم که به من گفت می‌توانم در جایی دیگر از مهارت‌هایم استفاده کنم.

هم‌اتاقی قدیمی من یک محقق تجربه کاربر است که از Don Norman راهنمایی و مشاوره می‌گرفت. دان نورمن سرپرست طراحی در UCSD است.

من هم تحقیق کردم تا ببینم آیا به درد دنیای تکنولوژی می‌خورم یا نه. کاشف به عمل آمد مراحل کار با پخش یا انتشار خبر شبیه به هم است. البته هنوز باید چیزهای زیادی یاد می‌گرفتم اما مهارت‌های لازم برای موفقیت را در اختیار داشتم.

شباهت‌های خبرنگاری و یوایکس رایتینگ

1. نویسندگی این یکی از مهمترین شباهت‌های خبرنگاری و یوایکس رایتینگ است. برای اخبار مثل یو ایکس رایتینگ کوتاه، مختصر و حتی شیرین است. به طور میانگین فقط ۱۵ الی ۳۰ ثانیه برای نوشتن متن وقت هست پس جا برای اضافه‌کاری نمی‌ماند. هر کلمه مهم است؛ درست مثل صفحه نمایش رابط کاربری.
2. مصاحبه بخشی از مهارت‌های خبرنگاری و یوایکس رایتینگ است. توانایی سریع فکر کردن و بداهه سؤال پرسیدن همان چیزی است که افراد مبتدی را از حرفه‌ای جدا می‌کند. بنابراین، طراحی مصاحبه برای من یک امر طبیعی است.
3. تحقیق: بسیاری از افراد نمی‌دانند که ما قبل از نوشتن باید با تمام زوایای یک پدیده آشنا باشیم. یعنی باید خوب تحقیق کنیم تا هنگام صحبت با نیروی قانونی برای تأیید اطلاعات به تته‌پته نیفتیم.
4. سئو: دیگران چطور ما را پیدا می‌کنند؟ بازدید مقالات من با اجرای درست سئو به ۵۸ هزار نفر رسید، بازدید مطبوعات خبری بالا رفت و اطلاعات درست در اختیار مخاطبان قرار گرفت. این همان چیزی‌ست که در خبرنگاری و یوایکس رایتینگ به آن نیاز داریم.

می‌توانم همچنان به شمردن تشابهات بین خبرنگاری و یوایکس رایتینگ ادامه بدهم و از راز نهایی و هرم وارونه حرف بزنم امّا فکر کنم متوجه شباهت‌هایی که باعث می‌شود من و تمام خبرنگاران یک تجربه‌نویس خبره باشیم شده‌­اید.

پروژۀ نویسندگی متن تجربه کاربر

به‌محض اینکه متوجه شدم مهارت لازم را دارم، بعد از فارغ‌التحصیلی سراغ تجربه کاربر رفتم. به‌همراه سه طراح و یک محقق، یک پروژه فریلنسری برای شرکتی در نزدیکی سان فرانسیسکو انجام دادیم.

جالب بود. با سهامدارها مصاحبه کردیم، وضعیت رقبا را بررسی کردیم و تمام ظرافت‌های مربوط به تولید یک محصول دیجیتال را به کار گرفتیم.

بخش زیادی از تلاش‌هایمان صرف ساختن وب‌سایت تبلیغاتی شد. با وجود سختی‌ها، مجذوب این کار شده بودم. انگار عطشم برای یادگیری در این حوزه فرونمی‌نشست.

رسانه برایم تبدیل به کتاب مقدس شد. به تمام گروه‌های تجربه کاربر ملحق می‌شدم تا ببینم متخصصان این حوزه چه کار می‌کنند و به تمام پادکست‌ها گوش می‌دادم.

دوره‌های یوایکس رایتینگ

می‌دانستم کتاب، مقاله و پادکست فقط بخشی از یادگیری است. از آنجایی که هیچ سابقه‌ای در این حوزه نداشتم، با پولی که پس‌انداز کرده بودم در دورۀ UX Writing Hub’s flagship ثبت‌نام کردم، آن هم به دو دلیل (معرفی این دوره تبلیغات نیست):

1. آموزش و مربی‌گری: آموزش در این دوره به دادن چند تکلیف و نظر دادن خلاصه نمی‌شد، بلکه مربی به صورت متعهد و عملی باعث شد چشم‌انداز و دیدگاه متفاوتی پیدا کنم تا در پروژه‌های مربوطه تصمیمات بهتری بگیرم.
2. پروژۀ واقعی: این مسئله باعث شد این دوره از آموزش‌ها از بقیه متمایز شود. در این صورت هم روی پروژه شخصی کار می‌کردم، هم پروژه‌ام روی دیگران تأثیر مثبت و واقعی داشت.

آیا این حرفه آینده­‌تان را تضمین می‌کند؟

اگر هنوز نشنیده‌اید، گوگل در حال راه‌اندازی یک برنامه گواهی شغلی در کورسرا است. به محض اینکه این طرح اجرا شود، من شروع می‌کنم!

چرا؟ خب، آمار اداره کار آمریکا نشان می‌دهد تا سال 2028 تقاضا برای طراحان صنعتی تجربه کاربر تا ۳% افزایش پیدا خواهد کرد.

این درحالی‌ست که پیش‌بینی می‌شود چشم‌انداز شغل خبرنگاری از سال 2019 تا 2029، ۱۱% کاهش خواهد داشت.

به‌علاوه، درآمد این شغل عالی‌ست. یافته‌های گوگل نشان می‌دهد میانگین دستمزد طراح تجربه کاربر ۸۴ هزار دلار در سال است. این مبلغ بسیار بیشتر از دستمزد یک خبرنگار است. امّا دلیل من برای ورود به این حیطه دستمزد بالای آن نیست و این مسئله برای شما هم نباید تنها ملاک باشد.

اگر ذاتاً توانایی حل مسئله دارید، دلتان برای دیگران می‌تپد، عاشق نویسندگی هستید، از تحقیق و استفاده از اطلاعات برای تصمیم‌گیری بهتر لذت می‌برید، پس مهارت لازم برای ورود به این حرفه را دارید.

و اگر هنوز دودل هستید، به من نگاه کنید: من این کار را انجام می‌دهم پس شما هم می‌توانید. اما دلم می‌خواهد حداقل یک درس از این مقاله بگیرید. آن هم اینکه: اگر انگیزۀ لازم را درون خود احساس می‌کنید، دیگر مهم نیست چه تغییر شغلی را در پیش بگیرید چون به هر طرف بنگرید، شمّه‌ای از تجربه کاربر پیدا می‌کنید، پس خوب بگردید.